Een hoogsensitief kind voelt alles heel diep en intens. En soms is dat behoorlijk overweldigend!

Een gevoelig kind helpen omgaan met al die sterke gevoelens is niet altijd makkelijk. Dus daar wil ik je graag bij helpen.

In dit artikel de 3 meestvoorkomende ‘foutjes’ die ouders soms maken als het over gevoelens van sensitieve kinderen gaat.

En hoe jij ze kunt voorkomen.

1. Je eigen gevoel onderdrukken

Hoe comfortabel ben jij met je eigen gevoelens?

Ben je zacht en accepterend naar jezelf als je je boos voelt, verdrietig, bang, overprikkeld of jaloers bijvoorbeeld?

Of probeer je frustratie en boosheid liever weg te drukken?

Vind je het overdreven van je zelf om zó verdrietig over iets te zijn?

Zeg je iets uit emotie en kun je daar vervolgens drie dagen later nog met wat schaamte aan terug denken?

Ik noem maar wat…

In de praktijk zijn we in de Westerse wereld meestal niet echt super comfortabel met gevoelens. 

Maar, je gevoelige kind voelt haarfijn aan wat jij voelt. Of je dat nu leuk vindt of niet.

Waarschijnlijk heb je dat al eens gemerkt 😉

Tip 1: Wees eerlijk en volwassen

In plaats van gevoelens onderdrukken of ontkennen, kun je ze benoemen.

Eerlijk en volwassen zijn over je eigen gevoelens betekent niet dat je ze bij je kind neerlegt of je gevoelens op een emotionele manier uit naar je kinderen.

Het betekent dat je ze rustig en volwassen benoemd.

Je wilt geen emotionele steun zoeken bij je kind. – Dat is niet hun taak.
Of boos uitbarsten tegen ze. – Dat is je gevoel bij iemand anders neerleggen. 

Je wilt ook niet je kind verantwoordelijk maken voor jouw gevoelens.
Dat is manipulatie: “Als je nu niet luistert dan wordt mama verdrietig.”

Maar je kind weet het wanneer jij emotioneel bent. En daar eerlijk en volwassen over zijn zorgt er voor dat je kind zich er geen zorgen over gaat maken. 

In plaats van boos schreeuwen naar je kind, kun je bijvoorbeeld rustig en volwassen benoemen: 

“Ik voel me gefrustreerd. ik ga even rustig worden in mijn slaapkamer.“

Als je een baaldag hebt kun je rustig en volwassen benoemen: 

“Ik heb vandaag een baaldag. Soms heb je dat. Ik ga even extra lief voor mezelf zijn en lekker in bad.“

Het bijkomende voordeel als je het op deze benoemd is dat je bovendien voordoet aan je kind hoe jij met je vervelende gevoelens omgaat.

De boodschap die je kind krijgt is:

Iedereen is wel eens boos, iedereen is wel eens verdrietig. Dat is normaal. Dat is ok. En dit is hoe ik daar zelf mee omga.

2. Gevoelens bij kinderen proberen te sussen

“Stil maar, niet huilen!”
“Hey, niet zo boos doen!”
“Nou, niet zo aanstellen!”
“Ahwww liefie, daar hoef je toch niet om te huilen?”

Lief bedoeld of wat minder lief verwoord… volwassenen hebben vaak de neiging om gevoelens bij kinderen te willen sussen.

We zijn vaak niet comfortabel met onze eigen gevoelens, en dat maakt het lastiger om comfortabel te zijn met de gevoelens van kinderen

Of het is gewoon super pijnlijk om je kind verdrietig te zien, en dat is oncomfortabel voor ons. Dus we willen het zo snel mogelijk oplossen, fixen, stoppen

Of boosheid triggert ons. We zijn moe, gefrustreerd en voor je het weet schiet het eruit: “Nou, doe niet zo boos!”

Maar, lief bedoeld of uit frustratie, wat is onbewust de boodschap als je zoiets tegen je kind zegt?

“Stil maar, niet huilen!”
“Hey, niet zo boos doen!”

Dit is de onbewust boodschap die je kind daarvan meekrijgt:

Je gevoel is niet oké
Je gevoel mag er niet zijn
Er is iets mis met je gevoel
Dat gevoel moet stoppen

Gevoelens kun je niet controleren.

Je hebt absoluut 0 controle of er een gevoel omhoog komt.

Wat je er mee doet, dat kun je leren. Maar je kunt niet besluiten dat er geen boosheid omhoog komt of dat je geen jaloezie voelt!

Dus wat kun je wel doen?

Tip 2: Erken gevoelens en geef ze ruimte

Ik zeg graag dat gevoelens alleen maar gehoord willen worden.

Hoe harder ze je negeert, hoe harder ze gaan schreeuwen.

In plaats van gevoelens te sussen, kun je ze erkennen:

Je benoemt het gevoel, en je accepteert het volledig, precies zoals het is.

“Wow, jij bent boos”
“Ik begrijp dat je angst voelt”
“Het is ok als je je teleurgesteld voelt” 
“Het lijkt alsof een beetje verdrietig bent”

Een gevoel erkennen betekent niet dat je er iets mee hoeft te doen!
Het gaat niet over gedrag, het gaat alleen over het gevoel.

Je kind mag een emotionele reactie hebben als jij ‘nee’ zegt bijvoorbeeld, en dat kun je erkennen en er empathisch op reageren, maar dat veranderd je antwoord niet.

“Nee je mag geen …. snoepje voor het eten”

“En daar mag je je best even boos over voelen”
Of: “Dat mag je stom of jammer vinden, dat snap ik!”

Je benoemt en accepteert het gevoel gewoon. Je geeft het ruimte. Het mag er zijn.

Jij hoeft de boosheid of het verdriet niet te voorkomen of op te lossen.

Het voordeel is dat als een gevoel ruimte krijgt en er mag zijn, dat een kind dat gevoel ook snel weer los kan laten. Echt los kan laten, in plaats van wegdrukken.

En een bijkomend belangrijk voordeel is dat door gevoelens te benoemen en accepteren, je kind ook een gezonde relatie met zijn of haar gevoelens kan ontwikkelen. Zelf zijn of haar eigen gevoelens ook kan gaan herkennen, benoemen en accepteren dat ze er zijn. 

3. Negatieve reacties op gevoelens

Je kind ervaart een sterke emotie, bijvoorbeeld heftige boosheid.. en iemand verliest z’n geduld en schreeuwt tegen het kind.

Of: Je kind moet enorm huilen.. en iemand snauwt: “Nou houd het nog een keer op!”

Of je kind is bang en een minder geduldig persoon zegt: “Nou kom op, stel je niet zo aan!”

Of: Je kind is enorm boos en heeft nog niet geleerd om dat op andere manieren te uiten of heeft nog geen controle over z’n gedrag: en slaat een ander kindje. Met als gevolg een boze reactie van een ouders of op school.

Zo’n kind merkt al snel: Als ik boos word kom ik in de problemen. Worden mensen boos op mij.

Als ik sterke gevoelens heb voel ik me afgewezen. Ik haat mijn boosheid. Ik haat mijn huilbuien. Ik haat mijn gevoel. 

Helaas zie ik dit veel bij hoogsensitieve kinderen. Dat ze hun eigen gevoel gaan afwijzen.

Dat kinderen zich niet meer goed voelen met hun eigen gevoelens.

En het maakt hun uitdagingen alleen maar groter…

Een negatieve reactie op sterke gevoelens komt bij sensitieve kinderen enorm hard binnen.

Het is sowieso al lastig als je steeds zo veel voelt.

Als je dan ook nog afwijzing voelt (en dat voelen sensitieve kinderen sneller), dan wordt het echt moeilijk en krijgen kinderen veel sneller last van te veel spanning, onzekerheid en minder zelfvertouwen.

Hoogsensitieve kinderen zijn niet met opzet gevoelig. Ze hebben zelf ook geen controle over hun gevoelens.

Wel over hun gedrag. Of in ieder geval, dát kun je ze leren.

Maar hoogsensitieve kinderen kunnen er niks aan doen dat grote gevoelens soms omhoog komen. 

Door negatieve reacties uit de omgeving krijgen kinderen soms zelf een hekel aan hun gevoelens. Gaan ze gevoelens onderdrukken wat tot veel meer problemen leidt.

Of voelen ze zich niet meer veilig in hun eigen binnenwereld tussen al die sterke gevoelens 💔

Tip 3: Blijf zelf rustig & Help je kind omgaan met grote gevoelens

Help je kind omgaan met grote gevoelens in de eerste plaats door zelf rustig te blijven. 

Negatief reageren op de gevoelens van een hoogsensitief kind heeft een enorm impact op hoe een kind zich voelt. En hoe het met gevoelens omgaat in de toekomst.

Als jij moeite hebt met de grote gevoelens van je kind of vaak je geduld verliest, dan is het een goed idee om zelf met je gevoelens aan de slag te gaan!

(Als je daar wat hulp bij kunt gebruiken dan is de balans cursus voor gevoelige ouders allicht iets voor jou)

Help je kind omgaan met grote gevoelens door ze te erkennen en te accepteren. Zoals we eerder al bespraken.

En, je kunt je kind helpen omgaan met grote gevoelens door – op een rustig moment – je kind te leren hoe het zijn eigen lichaam en gevoelens tot rust kan brengen.

Bijvoorbeeld door tot 10 te tellen, diep adem te halen in je buik of even weg te lopen. 

Omgaan met gevoelens, je gedrag controleren als je emotioneel bent, op een rustige manier je gevoelens communiceren – dat zijn vaardigheden.

Vaardigheden moet je leren en oefenen.

Net als lopen, praten, schrijven, rekenen en voetballen 

En leren gaat het beste op een rustig moment. Niet op het moment dat je kind al overstuur is.

---

Verder lezen?

---

---